بزرگ ترین هولوگرام جهان

برای آشنایی با بزرگ ترین هولوگرام جهان ، اگر روزی گذرتان به جاده‌های جنوبی حومه دنور افتاد، خوب به اطرافتان توجه کنید، چون ممکن است بتوانید GEO600 را ببینید. در گوشه ای از یک میدان، چند ساختمان موقت جعبه مانند قرار دارند و دو کانال طولانی از آنها با زاویه قائمه نسبت به هم منشعب می‌شوند که روی آنها با صفحه‌های آهنی موجدار پوشیده شده است. زیر این صفحات آهنی حسگری قرار دارد که طول آن به ۶۰۰ متر می‌رسد در ۷ سال گذشته، این آزمایشگاه که توسط دانشمندان آلمانی راه‌اندازی شده، به دنبال اغتشاش‌های ریز امواج گرانشی در گستره زمان مکان بود که توسط اجرام فضایی فوق چگال مانند ستاره‌های نوترونی و سیاه‌چاله‌ها تولید می‌شدند. البته ژئو۶۰۰ تاکنون هیچ موج گرانشی را احساس نکرده، ولی گمان می‌رود ناخواسته سبب بزرگ‌ترین کشف علم فیزیک در نیم‌قرن گذشته شده باشد.

آیا جهان یک سوپر هولوگرام است؟

علاوه بر طبیعت Phantom گونه اش، چنین کیهانی خصوصیات شگفت انگیزی تری هم دارد. اگر جدایی ظاهری ذرات درون هسته ای تنها یک تصویر است، این به این معنی است که در سطح عمیق تری از حقیقت همه چیز در کیهان بی نهایت به هم پیوسته است. الکترون های اتم کربن در مغز انسان وصل است به ذرات درون هسته ای هر Salmon که شنا می کند، هر قلبی که می تپد و هر ستاره ای که در آسمان shinvers. هر چیزی در هر چیز دیگر نافذ است و اگر چه طبیعت انسانی شاید به دنبال طبقه بندی و Pigeonhole و تقسیمات جزئی هر پدیده ای در کیهان است، همه اجزای آن به نوعی از ضرورت برخوردار است و همه طبیعت در نهایت یک شبکه بی نظیر است.

در جهان هولوگرافیک حتی فضا و زمان هم دیگر مفاهیم بنیادی نیستند. از آنجا که مفاهیمی مثل مکان در جهانی که هیچ چیز واقعاً از چیز دیگر جدا نیست فرو می ریزد، زمان و فضای سه بعدی را هم مثل ماهی و تلویزیون ها باید به عنوان تصاویری از نظام عمیق تر دید. حقیقت در لایه های عمیق تر خود به نوعی یک سوپرهولوگرام است که در آن گذشته، حال و آینده همزمان وجود دارند و از این رو با در اختیار داشتن ابزار مناسب شاید روزی بتوان به این سطح سوپرهولوگرافیک رسید و از حقیقت صحنه هایی را از آن بیرون آورد که متعلق به گذشته های خیلی دور است.

مقاله زیر را حتما بخوانید:

سوپر هولوگرام چیست؟

نظریه بوهم

اگر چه بوهم بر این باور است(concedes) که راهی برای دانستن این که چه چیزهای دیگری می تواند در سوپرهولوگرام پنهان باشد نداریم اما venture دارد که بگوید دلیلی هم ندارد که فرض کنیم چه چیز دیگری هم در آن نیست. یا شاید این سطح سوپرهولوگرافیک از حقیقت تنها مرحله ایست که در ورای خود ابدیت خلقت را نهفته است. بوهم تنها محققی نیست که به شواهدی دال بر کیهان هولوگرافیک رسیده است. کارل پریبراه که یک متخصص اعصاب و روان است و در دانشگاه استنفورد بدون ارتباط با این قضیه در زمینه مغز تحقیق می کند نیز متقاعد شده است که حقیقت از طبیعتی هولوگرافیک برخوردار است. این که سوپرهولوگرام دیگر چه چیزی را شامل می شود پرسشی بی انتهاست.

آیا ما در یک بزرگ ترین هولوگرام جهان کیهانی زندگی می کنیم؟

برای چندین ماه اعضای گروه ژئو۶۰۰ به دنبال منشا سیگنال نویزی می‌گشتند که حسگر غول‌پیکرشان را به ستوه آورده بود و هیچ توضیحی برای آن نمی‌یافتند. اما ناگهان یک محقق با یک توضیح نزد آنان رفت. در حقیقت او حتی قبل از این‌که بداند آن‌ها این نویز را حس کرده‌اند، آن‌را پیش‌بینی کرده بود.
کریگ هوگان، فیزیکدانی که در آزمایشگاه فیزیک ذرات فرمی‌لب در ایلی‌نوی مشغول به تحقیق است، عقیده داشت که ژئو۶۰۰ به مرزهای بنیادین زمان مکان نزدیک شده است. از نظر او این مرز بنیادی، جایی است که زمان مکان به جای این‌که مطابق با توضیح اینشتین، پیوسته و یکنواخت باشد؛ ذره‌ای می‌شود. درست مانند یک عکس روزنامه‌ای که وقتی از نزدیک به آن نگاه می‌کنید، نقطه‌نقطه می‌شود. به گفته هوگان «به نظر می‌رسد که تکانه‌های ریزمقیاس و کوانتیده زمان-مکان به ژئو۶۰۰ ضربه وارد کرده باشند.»

نظریه هوگان

کریگ هوگان، فیزیکدانی که در آزمایشگاه فیزیک ذرات فرمی‌لب در ایلی‌نوی مشغول به تحقیق است، عقیده داشت که ژئو۶۰۰ به مرزهای بنیادین زمان-مکان نزدیک شده است. از نظر او این مرز بنیادی، جایی است که زمان-مکان به جای این‌که مطابق با توضیح اینشتین، پیوسته و یکنواخت باشد؛ ذره‌ای می‌شود. درست مانند یک عکس روزنامه‌ای که وقتی از نزدیک به آن نگاه می‌کنید، نقطه‌نقطه می‌شود. به گفته هوگان «به نظر می‌رسد که تکانه‌های ریزمقیاس و کوانتیده زمان-مکان به ژئو۶۰۰ ضربه وارد کرده باشند .»

آقای هوگان به تازگی به سمت رییس مرکز فیزیک ذرات کیهانی فرمی‌لب منصوب شده است. اگر آن‌چه آقای هوگان تا به این‌جا مطرح کرده خیلی برایتان اهمیت ندارد، باید به شوک بزرگ‌تری که در آستین دارد، گوش کنید: «اگر نتایج ژئو۶۰۰ آن چیزی باشد که من تصور می‌کنم، در آن صورت ما در یک هولوگرام بسیار بزرگ کیهانی زندگی می‌کنیم.»این ایده که ما در یک هولوگرام زندگی می‌کنیم، شاید در ابتدا بی‌معنی به نظر برسد؛ ولی بسط طبیعی از بیشترین دانسته‌های ما درباره سیاه‌چاله‌ها و هم‌چنین بعضی مسایل با پایه‌های نظری محکم است. این نظریه هم‌چنین به طرز شگفت‌آوری برای فیزیک‌دانانی که با نظریه‌های موجود در مورد نحوه عملکرد کیهان در پایین‌ترین سطح کلنجار می‌روند، جوابگو خواهد بود.